سورة الذاريات |
51. Adh-Dhaariyat | 60 verses | The Winnowing Winds | MeccanSearch | Recitation | Topics | Uthmani Script | Words | Quran Teacher |
1. سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.]
| |
2. سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند.
| |
3. و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند.
| |
4. و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند،
| |
5. که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است.
| |
6. وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد.
| |
7. و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛
| |
8. که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید.
| |
9. از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است.
| |
10. مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.]
| |
11. همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند!
| |
12. [همواره] می پرسند: روز جزا چه زمانی خواهد بود؟
| |
13. همان روزی است که آنان را در آتش می سوزانند.
| |
14. [و به آنان گویند:] عذابتان را بچشید، این همان عذابی است که [از روی ریشخند] شتاب در آمدنش را می خواستید.
| |
15. بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارهایند.
| |
16. آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده دریافت می کنند؛ زیرا که آنان پیش از این همواره نیکوکار بودند.
| |
17. آنان اندکی از شب را می خوابیدند [و بیشتر آن را به عبادت و بندگی می گذراندند.]
| |
18. و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند.
| |
19. و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
| |
20. در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست.
| |
21. و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟
| |
22. و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است
| |
23. پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید.
| |
24. آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟
| |
25. زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید!
| |
26. پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد.
| |
27. پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟
| |
28. و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: مترس. و او را به پسری دانا مژده دادند.
| |
29. در این میان همسرش [که مژده را شنیده بود] با فریادی [از روی تعجب] در حالی که به چهره اش زد سر رسید و گفت: پیرزنی نازا [و فرزند؟!]
| |
30. گفتند: پروردگارت چنین گفته است؛ یقیناً او حکیم و داناست.
| |
31. [ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟
| |
32. گفتند: ما را به سوی مردمی گنهکار فرستاده اند؛
| |
33. تا [بارانی] از گِل سنگ بر آنان بفرستیم؛
| |
34. [سنگی که] نزد پروردگارت برای تجاوزکاران نشانه گذاری شده است؛
| |
35. پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود [پیش از آمدن عذاب] بیرون بردیم؛
| |
36. در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند، نیافتیم.]
| |
37. در آنجا [پس از زیر و رو شدن شهر و هلاکت مردم] نشانه و عبرتی [از قدرت، غضب خود و محکومیت مجرمان] برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند به جا گذاشتیم.
| |
38. و [نیز] در [سرگذشت] موسی، چون او را با دلیلی روشن به سوی فرعون فرستادیم [عبرتی است.]
| |
39. پس فرعون با سپاهیانش روی [از حق] گرداندند و گفت: [این مرد] یا جادوگر است یا دیوانه!
| |
40. در نتیجه او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا افکندیم، در حالی که [به سبب لجبازی و دشمنی] مستحقّ سرزنش بود.
| |
41. و [نیز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامی که بر آنان باد هلاک کننده ای فرستادیم [عبرتی است.]
| |
42. [آن باد] هیچ چیزی را که بر آن می وزید، رها نمی کرد مگر آنکه آن را به صورت استخوان پوسیده ای می ساخت.
| |
43. و [نیز] در قوم ثمود [عبرتی است] هنگامی که [پس از پی کردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانی کوتاه [که بیش از سه روز نیست، از زندگی] برخوردار باشید [که عذاب خواهد رسید.]
| |
44. ولی [آنان در آن سه روز هم که مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالی که آنان با ترس و حیرت به آن می نگریستند.
| |
45. پس [با آمدن عذاب و به سبب اینکه هیچ مهلتی نیافتند] نه قدرت برخاستن از جای خود را داشتند و نه دادخواهی کردند.
| |
46. و قوم نوح را پیش از این [هلاک کردیم]؛ زیرا آنان همواره مردمی نافرمان بودند.
| |
47. و آسمان را به قدرت ونیرو بنا کردیم و ما [همواره] وسعت دهنده ایم.
| |
48. و زمین را گستردیم و چه نیکو گستراننده ای هستیم.
| |
49. واز هر چیزی جفت آفریدیم باشد که متذکّر [این حقایق که نشانه هایی بر قدرت، حکمت و ربوبیت خداست] شوید.
| |
50. پس به سوی خدا بگریزید [که] بی تردید من از سوی او بیم دهنده ای روشنگرم.
| |
51. و با خدا معبودی دیگر قرار ندهید، یقیناً من از سوی او بیم دهنده ای آشکارم.
| |
52. همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است!
| |
53. آیا [این اقوام] یکدیگر را به این گونه داوری [ناحق درباره پیامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند [و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.]
| |
54. بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛
| |
55. و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛
| |
56. و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛
| |
57. از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند.
| |
58. بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است.
| |
59. پس برای کسانی [از قوم تو] که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت های پیشین]، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند.
| |
60. پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند.
|
Listen Quran Recitation |
Mishary Rashed al-Efasy |
Prophet's Mosque (4 Reciters) |
Mohammed Siddiq Al Minshawy |
Abdullah Basfar |
Muhammad Aiyub |
Sodais and Shuraim |