Advertisement
 
سورة الذاريات

51. Adh-Dhaariyat | 60 verses | The Winnowing Winds | Meccan

Search | Recitation | Topics | Uthmani Script | Words | Quran Teacher

Bismi Allahi alrrahmani alrraheemi
1. سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.]
2. سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند.
3. و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند.
4. و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند،
5. که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است.
6. وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد.
7. و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛
8. که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید.
9. از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است.
10. مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.]
11. همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند!
12. [همواره] می پرسند: روز جزا چه زمانی خواهد بود؟
13. همان روزی است که آنان را در آتش می سوزانند.
14. [و به آنان گویند:] عذابتان را بچشید، این همان عذابی است که [از روی ریشخند] شتاب در آمدنش را می خواستید.
15. بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارهایند.
16. آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده دریافت می کنند؛ زیرا که آنان پیش از این همواره نیکوکار بودند.
17. آنان اندکی از شب را می خوابیدند [و بیشتر آن را به عبادت و بندگی می گذراندند.]
18. و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند.
19. و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
20. در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست.
21. و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟
22. و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است
23. پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید.
24. آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟
25. زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید!
26. پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد.
27. پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟
28. و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: مترس. و او را به پسری دانا مژده دادند.
29. در این میان همسرش [که مژده را شنیده بود] با فریادی [از روی تعجب] در حالی که به چهره اش زد سر رسید و گفت: پیرزنی نازا [و فرزند؟!]
30. گفتند: پروردگارت چنین گفته است؛ یقیناً او حکیم و داناست.
31. [ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟
32. گفتند: ما را به سوی مردمی گنهکار فرستاده اند؛
33. تا [بارانی] از گِل سنگ بر آنان بفرستیم؛
34. [سنگی که] نزد پروردگارت برای تجاوزکاران نشانه گذاری شده است؛
35. پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود [پیش از آمدن عذاب] بیرون بردیم؛
36. در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند، نیافتیم.]
37. در آنجا [پس از زیر و رو شدن شهر و هلاکت مردم] نشانه و عبرتی [از قدرت، غضب خود و محکومیت مجرمان] برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند به جا گذاشتیم.
38. و [نیز] در [سرگذشت] موسی، چون او را با دلیلی روشن به سوی فرعون فرستادیم [عبرتی است.]
39. پس فرعون با سپاهیانش روی [از حق] گرداندند و گفت: [این مرد] یا جادوگر است یا دیوانه!
40. در نتیجه او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا افکندیم، در حالی که [به سبب لجبازی و دشمنی] مستحقّ سرزنش بود.
41. و [نیز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامی که بر آنان باد هلاک کننده ای فرستادیم [عبرتی است.]
42. [آن باد] هیچ چیزی را که بر آن می وزید، رها نمی کرد مگر آنکه آن را به صورت استخوان پوسیده ای می ساخت.
43. و [نیز] در قوم ثمود [عبرتی است] هنگامی که [پس از پی کردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانی کوتاه [که بیش از سه روز نیست، از زندگی] برخوردار باشید [که عذاب خواهد رسید.]
44. ولی [آنان در آن سه روز هم که مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالی که آنان با ترس و حیرت به آن می نگریستند.
45. پس [با آمدن عذاب و به سبب اینکه هیچ مهلتی نیافتند] نه قدرت برخاستن از جای خود را داشتند و نه دادخواهی کردند.
46. و قوم نوح را پیش از این [هلاک کردیم]؛ زیرا آنان همواره مردمی نافرمان بودند.
47. و آسمان را به قدرت ونیرو بنا کردیم و ما [همواره] وسعت دهنده ایم.
48. و زمین را گستردیم و چه نیکو گستراننده ای هستیم.
49. واز هر چیزی جفت آفریدیم باشد که متذکّر [این حقایق که نشانه هایی بر قدرت، حکمت و ربوبیت خداست] شوید.
50. پس به سوی خدا بگریزید [که] بی تردید من از سوی او بیم دهنده ای روشنگرم.
51. و با خدا معبودی دیگر قرار ندهید، یقیناً من از سوی او بیم دهنده ای آشکارم.
52. همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است!
53. آیا [این اقوام] یکدیگر را به این گونه داوری [ناحق درباره پیامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند [و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.]
54. بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛
55. و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛
56. و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛
57. از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند.
58. بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است.
59. پس برای کسانی [از قوم تو] که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت های پیشین]، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند.
60. پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند.

Listen Quran Recitation

Mishary Rashed al-Efasy
Prophet's Mosque (4 Reciters)
Mohammed Siddiq Al Minshawy
Abdullah Basfar
Muhammad Aiyub
Sodais and Shuraim